Wat is dat toch onderdanig zijn...

Ondanks dat ik er steeds vaker voor uit kom dat ik een sub ben, blijven mensen vragen wat dat toch is…onderdanig zijn. Een spanking ondergaan om maar een voorbeeld te noemen. Ik raak niet per definitie seksueel opgewonden van een ‘pak op mijn billen’, maar het doet uiteraard wel iets met mij.

 

In mijn dagelijks leven ben ik eigenlijk altijd wel onderdanig. Het ‘pleasen’ van een ander loopt dan ook als een rode draad door mijn leven. Wat ik vroeger eerder als een zwakte zag, zie ik nu als  een kracht en maakt mij de persoon die ik ben. Met het onderwerpen van… heb ik dan ook geen moeite. Jezelf overgeven aan de ander en het loslaten van controle voelt goed aan. We hebben allemaal ons eigen redenen waarom we aan SM doen.  Voor mij is het ontsnappen aan  de dagelijkse beslommeringen en alle dingen die moeten. Dit wordt deels aangevuld door fantasieën erover. Maar hoe opwindend en erotisch het kan zijn, het staat voor mij los van het hebben van seks. BDSM is voor mij veel meer dan dat. En levert dan ook meer op. Pijn en lekker liggen soms zo dicht bij elkaar.

 

Ik heb het al vaker gezegd….ik ben minder van de pijn. Misschien ligt mijn pijngrens niet zo heel hoog. Daarnaast kan ik de ene keer meer hebben dan de andere keer. Het gevoel is echter hetzelfde. Uiteraard denk ik weleens ‘waarom wil ik dit’, maar na afloop wil ik altijd weer meer. Tsja, het is verslavend. Het heeft niet alleen een psychologisch effect, maar mijn lichaam geniet er ook van. Inmiddels zijn mijn Meester en ik goed op elkaar ingespeld en doet hij een paar pasjes terug als ik lichamelijk minder fit ben. Want hou altijd in je achterhoofd dat je door veel samen te praten er achter kunt komen tot welk niveau de pijn (voor jou) lekker is.  Geef als sub altijd aan als het te veel is (of wordt) en schaam je daar nooit voor. Uiteraard is het zeker aan te raden om je grenzen op te rekken. Wel als je er klaar voor bent.

 

Wat bij mij de pret verhoogt, is als mijn Meester mij bijvoorbeeld blinddoekt en een gag in doet of een knijper op mijn tong plaatst. Het idee dat ik niet weet wat  er gaat komen, hoeveel pijn iets doet of wat voor sensatie het geeft. Dat zorgt voor een heleboel extra gezonde zenuwen waarvan ik soms spontaan begin te trillen. Een extra dimensie van een blinddoek is onder meer dat je tastzintuigen op scherp gaan staan. Soms ben ik zo gefocust dat Meester iets vraagt  (en ik weet dat hij iets vraagt) en ik eigenlijk helemaal niet hoor wat hij zegt. Of je bent zo met de volgende slag bezig, terwijl die niet komt. Of Meester staat achter je en je verwacht dat hij je gaat aanraken. Dat ook voelt en erop reageert terwijl er niets gebeurd. Hoe vaak ik het ook probeer uit te leggen. Een deel van mijn vrienden zal het nooit helemaal begrijpen waarom ik voor BDSM kies. Dat is ook niet erg. We zijn allemaal anders en hebben onze eigen seksuele voorkeuren. Zolang het gebeurt met wederzijdse goedkeuring en jezelf en de ander er niet meet schaadt, kan ik alleen maar zeggen ontdek en geniet.