Een tijdje eruit….Door allerlei omstandigheden was het er niet van gekomen...spelen. Natuurlijk zullen anderen dat herkennen, maar er wordt niet gauw op social media over gesproken. Na onze afspraak van afgelopen maandag, besef ik mij weer goed dat sub zijn meer is dan een lijfelijke ontmoeting.
Soms vergis ik mij in alles wat ik lees, zie en hoor op internet. Dan denk dat het allemaal zo veel meer spannend is wat andere subs beleven. Dat is een misvatting. Want als puntje bij paaltje komt, is de werkelijkheid natuurlijk anders. Zo worden eveneens afspraken bij anderen afgezegd door externe oorzaken als ‘ziek zijn’ of familieperikelen. Daar wordt met mondjesmaat over gesproken. De laatste weken zat ik minder lekker in mijn vel. Zo had ik onder meer last van Ménière en ontstekingen in mijn kaak. Mijn hoofd zat niet bij sub-zijn, maar meer bij de dag doorkomen want met een nul-uren contract moet er toch worden gewerkt. Daar is natuurlijk niets mis mee. Alleen voelt dat anders als ik bijvoorbeeld Insta moet geloven. Niemand wordt daar ooit ziek of heeft last van. Alhoewel mij dat meestal gestolen kan worden. Het probleem is echter dat ik (soms) vergeet dat ik nog steeds een sub ben. Mijn Meester heeft alle begrip als ik even niet lijfelijk in staat ben om af te spreken. Dat overkomt ons beiden. Inmiddels kent hij mij, na al die jaren, aardig en weet dat ik eens in de zoveel tijd mij terugtrek omdat mijn lijf niet wil meewerken. Het probleem is echter dat ik vergeet te communiceren. De ‘key’ voor een goede band tussen Dom (me) en sub is communicatie. Als je de ander niet laat weten wat er aan de hand is, word het voor de ander gissen. Mijn Meester was dan ook niet ‘boos’ op mij dat we elkaar een tijd niet hadden gezien, maar teleurgesteld dat ik het laat afweten op het gebied van communicatie.
Het is best lastig als je niet lekker in je vel zit om daar op te letten. Ik ben iemand die geneigd is zich terug te trekken in haar eigen stulpje. Lekker veilig achter mijn dikke muren. Op zich is daar niets mis mee. Het is wel prettig dat mijn Meester mijn ogen opent door te zeggen dat het niet de manier is. Door duidelijk aan te geven dat ik nog steeds zijn subje ben, maar even minder actief, weet hij waar hij aan toe is. Een goede Meester is er niet alleen voor het bezorgen van een paar ‘rode’ billen, maar helpt je ook bij je innerlijke groei. Afgelopen maandag hebben we dan ook heerlijk ‘gespeeld’ en gepraat. Daarbij moet ik wel een kanttekening plaatsen dat ik er echt weer moest inkomen. Nog niet helemaal fit en na weken niets te hebben gedaan, lijkt elke slag harder aan te komen. Wel is het fijn om de draad weer op te pakken. Tegen andere subs wil ik zeggen, laat je niet leiden door wat je leest of ziet hoe anderen hun sub-zijn invullen. Volg je eigen pad en blijf bij je gevoel. Communiceer vooral (wel) goed met je Dom(me). En vergeet niet dat je je sub-zijn op vele manieren kunt invullen.