Veel subs zijn op zoek naar een Meester(es). En er zijn heel wat Meesters(essen). Aanbod genoeg dus. Maar waar vind je de juiste persoon? Aan de ene kant snap ik dat het niet eenvoudig is, maar soms blijf ik mij er ook over verbazen. Naast alle (betaalde) Meesters(essen) zijn er veel wannabees die denken of hopen dat ze de juiste persoon voor je zijn. Dus het kaf van het koren scheiden, is de eerste stap.
Ik krijg regelmatig verzoeken of vragen of ik op zoek ben naar… Het feit dat ik ‘owned’ ben, word kennelijk niet serieus genomen wat eerder iets over de ander zegt. Allemaal dingen die ik weet, maar blijf ervaren. Misschien dat veel subs het (hun sub-zijn) niet heel serieus nemen en regelmatig wisselen van Meesters(essen). Het voelt voor mij als een onmogelijke opgave. Want hoe kun je nu met volle overgave één iemand willen dienen. Misschien stond ik er ook heel anders in toen ik net begon. Ik had geen voorstelling welke kant het op zou gaan of wat ik er van moest denken. En dacht ik ook dat één iemand dienen niets voor mij zou zijn. Ik weet het niet meer. Is BDSM voor velen dan slechts een spel? Een seksueel verlangen dat raakvlakken heeft met BDSM? Dat ‘hoppen’’ is niets voor mij en ik kan mij ook niet voorstellen dat ik de ene keer bij die Meester aanklop en de keer erop bij een ander. Het lijkt mij dat je op die manier nooit een bepaalde diepgang bereikt en slechts puur voor bijvoorbeeld een goede spanking of bondage gaat. Uiteraard kan dat voor sommigen bevredigend zijn, maar heeft in mijn ogen niet zoveel met BDSM te maken.
Al die tegenstellingen maakt het meteen ook interessant. Er lopen dus Doms en subs rond met verschillende soorten wensen en verlangens. Wel merk ik dat er een groep is dat het allemaal wel interessant vind. Zo word ik, zoals ik al eens eerder schreef, wel eens voor ‘slet’ of ‘slaaf’ uitgemaakt. Heel negatief. Vaak door mensen die helemaal geen verstand hebben van..., maar het allemaal super interessant vinden en zo een balletje opgooien. Vanuit een bepaalde arrogantie denken ze alles tegen je te kunnen zeggen. Waarom ik daar soms zo nijdig om word? Ik ben dan weliswaar een sub, maar niet één of ander dom wicht die naar iedereen MOET luisteren en van een ander alles MOET aannemen. Zo werkt dat dus niet. Dus lieve wannabees mocht je ooit een sub willen strikken, lees je dan een keer goed in en behandel haar/hem niet als een object. Het kan ook zo zijn dat ik nog van de oude stempel ben en er een jongere generatie staat te trappelen om het op hun eigen manier te doen. Daar is helemaal niets mis mee. Toch denk ik dat als je, echt volledig van elkaar wilt genieten, een stapje verder moet gaan. BDSM is eigenlijk geen spel. Natuurlijk speel je met elkaar, maar wil je ‘next level’, dan kan het heel uitdagend zijn om met de juiste Dom de sprong in het diepe te wagen. Ga dus niet met de eerste de beste in zee. Succes met je zoektocht.