Het blijft een boeiend onderwerp de wereld van BDSM. Waar het bij sommigen blijft bij nieuwsgierigheid, stapt de ander over tot het ontdekken van. Eenmaal ‘de smaak’ te pakken, dan sta je na verloop van tijd open voor verdieping.
Ik blijf het jammer vinden dat veel mensen ‘huiverig’ zijn als je over dit onderwerp begint. Ook ik vind pijn niet altijd fijn wat zeker een onderdeel van het ‘spel’ is. Daarentegen kan pijn ook opwindend zijn. Als je stevig wordt vastgebonden, doet dat pijn, maar die pijn ebt weg. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld klemmen op je tepels. Maar het is altijd een pijn die doorgaans beheersbaar is want tenslotte bepaal je samen (Dom en sub) de grenzen. En geloof mij, hoe graag ik de pijn soms ontwijken wil, ik kan er na afloop weer naar verlangen.
Als je iets langer ‘speelt’, komt er een moment dat je je grenzen wilt gaan opzoeken. Dat is super spannend. Zeker als je een vaste ‘speelmaatje’ hebt die je volledig vertrouwd. Hoe leuk is het om samen nieuwe ideeën of fantasieën te laten uitkomen. De wereld van BDSM is veel breder dan alleen een goede spanking of bondage. Elk speeltje geeft een andere pijnsensatie. Daarom is afwisseling sowieso prettig. Of je nu net...of iets langer speelt. Verschillende zwepen zorgen voor een andere pijnbeleving. Een zweep met meerdere stroken heeft een doffere pijn dat een zweep met een dunne strook. Die pijn is veel feller en voel je langer. Of wat dacht je van de pijn van kaarsvet of elektro-speeltjes. Ohhhh en met die laatste heb ik zo’n moeite. Als je net begint, moet je het opbouwen. Soms ben ik echt een ‘watje’ als het op pijn aankomt. Aan de andere kant is het ook heerlijk om je te kunnen uiten en lekker ‘au’ te mogen roepen. Begin dus rustig. Als je gelijk als Dom met een heel pijnlijk speeltje aankomt dan is de kans groot dat een sub het ´safewoord´ roept en het spel over is. Mijn Meester en ik zijn klaar voor de volgende stap want na zoveelste keer met precies hetzelfde speeltje is het tijd voor vernieuwing.
Voor mij als sub betekent dat ik nog meer op mijn Meester moet vertrouwen en mij nog meer moet openstellen en overgegeven aan... Inmiddels zit de eerste ‘sessie’ erop en kan ik terugkijken op een heftige, maar zeer spannende ontmoeting, De komende periode kom ik daar natuurlijk uitgebreid op terug. Welke kant je ook uit gaat, als jullie er allebei achter staan, is het goed. Praat en communiceer ook echt. Niet alleen vooraf of tijdens, maar ook achteraf. Wat ik zelf heel belangrijk vind, is dat je het spel liefdevol afsluit. Niet iedereen heeft daar behoefte aan, maar ik vind het wel prettig. Laat als Dom je sub weten dat je waardeert wat hij/zij voor je doet. Dat kan met woorden als ‘ik ben trots op je’ tot een dikke knuffel en of omhelzing. Die aandacht kan net dat beetje verschil maken. Uiteraard doe ik graag dingen voor mijn Meester, maar het is heerlijk om de bevestiging te krijgen dat ik ‘goed’ bezig ben.