"Mijn naam is Jack en ik ben 34 jaar oud. Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik mij voor het eerst besefte dat ik (eigenlijk) een Sub ben. Wel weet ik dat ik het heerlijk vind om een Sub te zijn en mij over te geven aan de grillen van mijn Meesteres. Misschien heeft het altijd al in mij gezeten. Want in mijn eerste relaties was ik al meer bezig om mijn vriendin te 'pleasen' dan dat ik aan mijn eigen genot dacht. Haar plezier was (is) belangrijker dan mijn plezier. Natuurlijk genoot ik van de seks met haar, maar ik vond het nog fijner als ik haar zag genieten. Daarom ga ik nooit naar prostituees en doe ik geen 'dingen' op seksgebied waar vrouwen niet van houden. Zelfs als ze het mij toestaat, maar het zelf niet lekker vindt, zal ik dat niet doen. Daarbij denk ik aan zaken als anaal of CIM".
"Ik kan niet iets specifieks opnoemen waarom ik zo graag een Sub wil zijn. Bij mij draait het meer om zintuigen. Als mijn Meesteres (Dom) van iets houdt, dan zal het mij gelukkig maken om dat voor haar te (mogen) doen. Natuurlijk zijn er dingen die ik uitdagend vind (zoals anale spelletjes of creampie), maar als mijn meesteres dat niet wilt, gebeurt dat natuurlijk niet. Haar plezier is mijn plezier. Dat is en blijft mijn uitgangspunt. Persoonlijk hou ik van alles wat met oraal te maken heeft, zoals spugen, likken enzovoort, maar uiteraard heeft mijn Meesteres het voor het zeggen".
"Mijn eerste ervaring dateert uit 2012. Het gebeurde tijdens een zakenreis naar Basel. Sindsdien heb ik een paar keer, per jaar, mogen ervaren hoe het is en voelt om een Sub te zijn. Natuurlijk veel te weinig. Ik woonde vroeger in Baku (hoofdstad van Azerbeidzjan). Het is moeilijk om daar aan spullen/speeltjes te komen en al helemaal om tegen een Meesteres aan te lopen. Ik hoor weleens van anderen dat ze daar ook moeite mee hebben, maar hier rust er echt een taboe op. Dus het is altijd zoeken tussen spullen die je (al) in huis hebt liggen en hopen op... Gelukkig ben ik vindingrijk. Ooit hoop ik een Meesteres te ontmoeten die ik gelukkig mag maken. Sinds een paar jaar woon ik in Turkije. Hier is het bijna onmogelijk om een Meesteres te vinden. Ik kan ook met niemand mijn gevoelens delen. Knap lastig en soms erg frustrerend. Dus blijft het momenteel meer bij fantaseren dan het uitoefenen van".